Begin maart kwam het wintersportseizoen 2019-2020 abrupt ten einde. Het laatste weekend dat er in Frankrijk geskied kon worden was ik in Alpe d’Huez, alleen wist niemand dat het het laatste weekend zou zijn. Tomorrowland in de sneeuw was dan wel afgelast, en een half opgebouwd festivalterrein kon rekenen op treurige blikken, maar verder draaide het gebied zoals ze altijd draaiden. Om het coronavirus moesten de locals lachen, want haha, dat was daar toch helemaal niet. Een dag later ging alles op slot. Wat volgde gaat de geschiedenisboeken in. Nu de eerste staycation-zomer er bijna opzit, kan langzaamaan weer vooruit gekeken worden naar de winter. De eerste wintersportgebieden maken dan ook bekend hoe zijn van plan zijn het komende seizoen aan te pakken.
Net als in het dagelijkse leven wordt een wintersportvakantie anders, die ook grotendeels zal draaien om afstand houden en zo min mogelijk fysiek contact. Een probleem dat op de piste deels al vanzelf is opgelost. Iedereen draagt handschoenen en jassen met hoge kragen – of zelfs een sjaal – dus met je handen kun je weinig schade aanrichten. Je bent de hele dag buiten en daar is de verspreiding stukken lager dan binnen, daar zijn wetenschappers het al wel over eens. En ski’s en snowboards zorgen al vanzelf al enigszins voor het houden van afstand wanneer je ze onder je voeten hebt. Toch is de anderhalvemeter ook op wintersport best wel lastig, om te beginnen bij de wachtrijen voor de lift. Daar is het in drukke weken dringen geblazen en traditiegetrouw geven wintersporters elkaar liever geen centimeter te veel. Ook al heb je ski’s onder je voeten, op een paar stevige ellebogen in de rij kun je vaak wel rekenen. In stoeltjesliften zit je vervolgens vlak naast elkaar, maar nog wel keurig op een stoel en elkaar vooral niet aankijkend. Gondels is een ander verhaal: kleine ruimtes die helemaal vol gepropt worden. Met een beetje pech kun je prima ruiken wat je buurman de vorige avond gedronken heeft.
Afstand houden op wintersport is niet onmogelijk, maar het vergt wel aanpassingen van alles en iedereen. Of het lukt zal vooral afhangen van het aantal mensen dat wordt toegelaten in een skigebied. Minder mensen is minder opstoppingen. In de meeste gebieden zal er een natuurlijke spreiding zijn van wintersporters op de berg: je neemt echt niet allemaal tegelijk dezelfde afdaling. Maar is het dan nog rendabel voor de bergbanen om open te gaan? En voor de berghutten, als zij slechts een handjevol mensen kunnen bedienen? Er is nog vrijwel niets bekend over skipasprijzen, maar het kan bijna niet anders dan dat die omhoog gaan. Net als de prijs voor een schnitzel met friet.
Skigebieden zullen dus met een plan van aanpak moeten komen. Een klein gebied in Zwitserland – Fideriser Heuberge in Graubünden – besloot al voor opening of eerste sneeuwval de handdoek in de ring te gooien: zij gaan niet open. In Aspen (Amerika), Serfaus-Fiss-Ladis (Oostenrijk) en Ischgl (Oostenrijk) zijn al voorzichtige uitspraken gedaan over hoe het nieuwe winterseizoen aan te vangen. Nog geen officiële statements, maar terughoudende plannen in de richting van wat het moet gaan worden. Dit is wat je kunt verwachten.
In de komende weken/maanden zullen meer gebieden met plannen komen voor een wintersportseizoen met corona. Hoe zit het met de quarantaineregels per bestemming? En komt er een gezamenlijk beleid of zijn de regels overal anders? We gaan het volgen en houden je op de hoogte.
