Oostenrijk smelt als sneeuw voor de zon. Tenminste, zodra de pistes hun groene kleur weer aannemen, daalt de belangstelling voor het land bij het skipubliek. Gek eigenlijk want het ware Oostenrijk zit ‘m toch in wat de lentezon ieder seizoen weer uit die bergen trekt. Daarom gaan we op de groene ontdekkingstocht in de Kitzbüheler Alpen – Brixental, ofwel de plaatsen Brixen im Thale, Kirchberg en Westendorf.
Dat was afgelopen winter even schrikken voor de inwoners van Kirchberg. Zonder de achtergronden te kennen, lieten ze het productieteam van Oh Oh Cherso voor een wintersavontuur in het plaatsje neerstrijken. Dat paste niet helemaal in het rustieke gebied. Natuurlijk kent zo’n beetje iedere winterplaats in Oostenrijk zijn aftersnow party’s met veel pullen bier en ‘lederhosenmusik’. Maar Oh Oh Cherso was van een heel andere orde: te luid, te fout en te schunnig voor de behoudende bevolking. Dat was eens maar nooit weer.
Je kunt je er direct alles bij voorstellen als je aankomt in de Kitzbuehel Alpen. De plaatsen liggen er rustig bij, zelfs een beetje verlaten, lijkt het wel. Het is die rust die de Kitzbüheler Alpen – Brixental in het voorjaar en de zomer doet verkopen aan gezinnen en gek genoeg vooral een wat ouder publiek. ,,Het is fifty-fifty’’, zegt vertegenwoordiger Elisabeth Sohm van het gebied over het totaal aantal toeristen dat hier naar toe komt. ,,De een helft komt hier als wintertoerist, de andere helft komt hier in de zomer.’
Het vier sterrenhotel Elisabeth in Kirchberg biedt die weldadigheid waar we tussen de bergen naar op zoek zijn. Een Oostenrijks wellnesshotel is er een zonder te veel woorden. Degelijkheid alom. Net als het eten: pure smaken, zonder te veel opsmuk. Dat is overigens sowieso Oostenrijks: het zijn geen mensen van veel woorden, maar veel meer van de daden. En dat uit zich op verschillende fronten.
Je vraagt je direct af waar dat vandaan komt. Het moet de dominantie van de bergen zijn: respect voor de grootsheid van de natuur in de leefomgeving. Die biedt in de winter sneeuw, dus halen ze nemen ze dat zoals het is en halen daar de meerwaarde uit. Nederland is bij de val van een dik pak sneeuw direct ontregeld, in Oostenrijk pakken ze het voordeel. Kortom, wat de natuur geeft, moet je aanvaarden.
Zo is het ook met de kruiden die de Oostenrijkse grond biedt. Wat dat betreft zijn de Kitzbüheler Alpen een vruchtbare bodem voor allerhande kruiden en planten die we gebruiken in medicijnen, voedsel, oliën en andere verzorgingsproducten. Biohof Obertreichl van de familie Baierl in Brixen biedt in de voorbeeldtuin 350 kruiden en planten, van zwaar giftige tot lustopwekkende. Voor de productie droogt de familie zelf 30 soorten en worden die vooral in eigen winkel verkocht, zoals de kaas- en boterboerderijen in Nederland.
De bal is rond, zei Cruijff al. In Oostenrijk heet dat: de berg is stijl, neem het zoals het is en pluk er de voordelen van. Zo gebeurt het dat we ‘de natuur’ die het echtpaar Baierl plukt, ’s avonds in een onbekende, ovenheerlijke soep van het huis in Gasthaus Staudachstub’n terugvinden. Op de donkere soep drijft een handvol groen uit de alpenweide zoals Vrouwenmantel, Paardenbloem en Madeliefjes. Even later laat de kok en eigenaar Martin Flecksberger zijn eigen runderen zien, in alle vrijheid op de berghelling. Hoe natuurrijk willen we het nog hebben…
Reizen is nog steeds jezelf verrijken. Niet alleen het oog wil wat, maar ook de geest. Vanuit dat idee schrijf ik al weer meer dan 15 jaar over reizen: van een concert in een vliegtuig tot ijsduiken in Tignes. Voor Travelvalley.nl is de vrijheid in het schrijven een genot, bijna net als het reizen zelf.